Een hapje, een drankje en een traantje (maar niet op de rodeostier)

Geert Bourgeois moest gisteren voor één keer een traan wegpinken. De Izegemse N-VA wou een feestje voor zijn minister-president, en Bourgeois toonde zich emotioneel door de vele vrienden, medestanders en kennissen die daarvoor opdaagden. Iedereen kon genieten van frieten en hamburgers, en er was ook een springkasteel en zelfs een rodeostier voorzien. Al liet Bourgeois die laatste links liggen.

Het idee voor het volksfeest kwam van Bert Maertens, ooit woordvoerder van Bourgeois, maar nu N-VA-burgemeester van Izegem. 'Met een groep mensen binnen de N-VA vonden we dat we iets moesten doen voor Geert. Wij, Izegemnaars, mogen er toch trots op zijn dat we een minister-president hebben? Eerst wrong hij tegen, omdat hij nog niets gerealiseerd heeft, maar uiteindelijk gaf hij toch toe.'

Al deed hij dat niet op alle punten. Zo had Maertens naast wat kinderspelen, een frietkraam, een hamburgertent en een springkasteel ook een rodeostier naar het feestterrein gehaald. Iedereen herinnert zich nog hoe wijlen premier Jean-Luc Dehaene bij een bezoek aan de Verenigde Staten met plezier op zo'n stier sprong, enLet the beast go riep. Maertens had Bourgeois gevraagd of hij er zich ook aan zou wagen, maar daarvan was geen sprake. 'Geert is zo niet', zegt Maertens. Het omgekeerde zou meer verrast hebben.

'Geen volksmens'

'Je moet dat begrijpen. Geert is geen volksmens', vertelt Walter Terryn, een Izegemnaar die vele jaren in zijn buurt woonde. Toch is hij in Izegem graag gezien: 'Hij luistert wel naar iedereen en hij is daarbij altijd correct. Als vrienden of familie hem iets vragen wat niet kan, zegt hij dat gewoon. Hij doet geen valse beloftes, zoals veel politici. Geert is ook altijd consequent: hij doet wat hij zegt te zullen doen.' Niet dat heel Izegem naar het feest kwam: in het West-Vlaamse stadje zijn de politieke tegenstellingen daarvoor toch wel te groot.

Maar Bourgeois was zichtbaar geëmotioneerd door het gebeuren, én door de vele honderden medestanders, vrienden en Izegemse kennissen die erop afkwamen. Zelfs zijn onderwijzer uit het eerste leerjaar, Jacques Vanbekkevoort, was er. 'Geert was een brave, beleefde jongen. Heel leergierig ook.' Bourgeois was de eerste van de klas, zo leren we. Met meer dan negentig procent. 'Enkel in tekenen was ik heel slecht', herinnert Bourgeois zich. 'Vooral als we later met Oost-Indische inkt moesten werken, had ik problemen. Ik maakte altijd vlekken.'

'Hard voor medewerkers'

Tijdens een academische zitting gisterochtend werd de nieuwe Vlaamse minister-president door verschillende getuigen omschreven als heel consequent, een enorme koppigaard zelfs. 'Geert is een mens met een handleiding', vindt huidig Vlaams minister van Mobiliteit Ben Weyts, die ook lang op zijn kabinet werkte. 'Als hij wit denkt, en je wil hem naar zwart leiden, moet je eerst langs grijs passeren. Je mag hem nooit met iets bruusks confronteren, want dan houdt hij voet bij stuk.'

Bourgeois kan blijkbaar ook ongemeen hard uithalen naar zijn medewerkers. Kamerlid Theo Francken heeft vroeger nog op zijn kabinet gewerkt. 'Hij riep mij eens bij zich, toonde een nota die ik gemaakt had, en liet die gewoon vallen. Binnen het kwartier moest ik met iets beters afkomen', zei hij. Hij was ook slordig, verloor soms nota's en gaf dan de schuld aan zijn medewerkers.

Bourgeois was er achteraf verbaasd over dat hij zo hard overkomt. 'Ik probeer tegenwoordig toch meer om geregeld ook een pluim te geven.'

Volgens Francken onderstreepte Bourgeois altijd alle taal- en spelfouten in nota's. 'Ik lees die ook inhoudelijk, maar ik vind een correcte en heldere taal heel belangrijk', zegt hij zelf, wellicht tot grote verrassing van wie de nodeloos ingewikkelde formuleringen in zijn septemberverklaring hoorde.

Maar achter de 'kille' politicus blijkt dus een bijzonder warm en attent mens te zitten, die bijvoorbeeld veel begrip heeft voor de familiale problemen van zijn mensen. Buurman en goede vriend Milo Vanhecke vertelde hoe zorgzaam Bourgeois kan zijn. Vanhecke heeft een slechtziende gehandicapte dochter die dol is op Bourgeois. Zo beantwoordt hij bliksemsnel al haar sms'jes en rijdt hij graag met haar op de tandem. Achteraf zagen we ook de enorme fonkeling in Bourgeois' ogen toen hij zijn kleinkind Elias in de armen nam.

Intussen gingen de pintjes vlot over de toog en werden de frieten en hamburgers gesmaakt. Al toonde Bourgeois zelf zich niet van zijn meest bourgondische kant. Zuinig nipte hij aan een fruitsapje of watertje. En de rodeostier, die liet hij effectief links liggen.

Bron: Bart Moerman, Het Nieuwsblad, 06.10.2014, p. 9