“Ik drink het gewoon niet graag”

IZEGEM - Caroline Maertens is al 48 jaar geheelonthouder. “Of toch zo goed als, want als schepen verwachten de mensen soms dat je een glas drinkt. Dan neem ik uit beleefdheid enkele slokjes.”

Caroline Maertens (48) woont met haar man Christophe Libbrecht en de kinderen Maxine (20) en Mathieu (18) in de Prinsdomlaan. Ze werkt als onthaalmedewerker aan de Sint-Jozefskliniek en is voor N-VA schepen bij de stad Izegem.

“Alcohol heeft me nog nooit veel gezegd”, vertelt ze. “Als tiener toen ik het uitgaansleven ontdekte was ik zelfs niet benieuwd naar de smaak. En de weinige keren dat ik toch een slokje proefde, moest ik toegeven dat ik het gewoon niet graag dronk.”

“Geen alcohol drinken in mijn jonge jaren had zo zijn voordelen. Ik sprong na een nachtje uit altijd met een frisse kop uit de veren, terwijl mijn vrienden hun kater aan het verwerken waren. En de enige nuchtere persoon op de dansvloer zijn, leverde ook een pak grappige momenten op. Ik zag mijn vrienden sleren, terwijl ik in topconditie bleef.”

Ook als volwassene liet Caroline alcohol helemaal links liggen. “Nooit mijn smaak gevonden, zeker?”, glimlacht ze. “Enkel in de zomermaanden durfde ik eens zondigen. Op vakantie in Zuid-Frankrijk op het terras genieten van een kleine Ricard, dat was mijn ding wel. Maar veel meer dan één glas kon ik niet verwerken. De pastis zat meteen in mijn hoofd.”

Soms onbegrip

Sinds Caroline schepen bij de stad Izegem is, liggen de kaarten iets anders. “Ik vind het nog altijd bizar dat vrijwel iedereen ontvangsten en recepties associeert met alcohol en fruitsap. Wat dan met mensen die bijvoorbeeld suikerziekte hebben?”

“Er gaat geen weekend voorbij waarin

ik enkele keren moet uitleggen dat ik geen alcohol drink. De afgelopen weken heb ik al een tiental nieuwjaarsrecepties achter de rug en het aantal watertjes dat ik al achterover geslagen heb, is niet meer te tellen”, glimlacht Caroline. “En tegelijk sta ik ervan versteld hoeveel alcohol er door de maatschappij verzet wordt. Er wordt vooral op nieuwjaarsrecepties écht veel gedronken. Als nuchter mens heb ik in mijn leven al veel zaken gehoord en vreemde taferelen gezien. Maar horen, zien en zwijgen is mijn motto...”

Af en toe stoot Caroline ook op onbegrip. “Je zou er van staan kijken hoeveel mensen er niet bij kunnen dat iemand geen alcohol drinkt. Af en toe geef ik toch toe, uit beleefdheid. Mensen verwachten dat je op bij een feestelijke gelegenheid alcohol drinkt. Dan neem ik enkele slokjes, uit respect voor bijvoorbeeld de jubilarissen.”

Tournée Minérale vindt Caroline een mooi initiatief. “Goed dat de mensen bewust gemaakt worden dat een leven zonder alcohol ook mogelijk is.

“Alleen loert er achter elke hoek een verleiding. Alcohol zit in onze maatschappij ingebakken. Wie stopt met roken, krijgt schouderklopjes. Wie geen alcohol drinkt, wordt soms als wereldvreemd beschouwd. Die visie is niet meer van deze tijd.”

Bron: PVH - Foto Frank, KW De Weekbode Izegem, 27.01.2017, p. 26